Een ongelukje, afsluiting van het jubileum en Tetebatu

De afgelopen week was het jongste kind van de afterschool care, Siti, betrokken geraakt bij een aanrijding. Ze is aangereden door twee schoolmeisjes op een scooter. Siti is daarbij met haar gezicht op het asfalt terecht gekomen. Haar gezicht bloedde. Ze is voor de eerste check naar het ziekenhuis gebracht. Ik kreeg het 4 dagen later te horen en ben met de social worker Syamsu bij Siti wezen kijken. Ze was duidelijk op haar neus gevallen. Haar neus was flink geschaafd en haar gezicht kleurt bont en blauw. Niets gebroken gelukkig en ook geen hersenschudding. Eten was wat pijnlijk. Ze speelde en lachtte toen we aankwamen. Ik adviseer haar vader haar neus schoon te maken met schoon water en vooral de neusgaten vrij te maken van oud bloed en de schaafwond in te smeren met aloë vera. Het was gelukkig meer de schrik. Maar het had veel ernstiger kunnen aflopen.
Donderdag was het vroeg op voor Sarina. We gaan vandaag in traditionele Sasak kleding naar het slotfeest van het jubileum. Vandaag komen er verschillende hotemetoters, zoals mensen van plaatselijk bestuur, van hotels waar de stichting mee samenwerkt, de voorzitter uit Nederland en dergelijke. Ik, Sarina en twee Nederlandse PABO studentes, Noortje en Janne, worden mooi uitgedost en mogen als welkomscomité meedoen. Sarina vindt het maar niets. Teveel schmink zegt ze. Hahaha.. ze vergelijkt zichzelf met een lelijk papegaai duikertje. Ik vind dat ze er prachtig uitziet. Wij worden verantwoordelijk gesteld voor het tekenen van het gastenboek.
Ons uitje deze week is een wandeling door de rijstvelden van Tetebatu naar de waterval Burung Walet. Een rit van een uur bracht ons naar Tetebatu. Dit ligt in noordelijke richting van Praya. Onze gids is Jonny tourguide Tetebatu. Jonny wandelt met ons door rustige en prachtig aangelegde sawah's. We mogen van de locals meehelpen onkruid wieden en padi planten en lopen tot aan de knieën in de modder. De locals werken 7 uur per dag op het veld en wij houden het 10 minuten vol. Jonny laat ons alle stadia zien, van padi tot oogsten. Erg boeiend. Daarna komen we bij de entree van waterval Burung Walet wat Zwaluw betekend. Een wandeling op blote voeten... au..au..au.. is door een riviertje en een prachtige half open grot. Echt een stukje aards paradijs. Het water van de waterval is heerlijk verfrissend.
Via een kruidnagel en koffieplantage lopen we weer terug. 4 Uurtjes lopen is weer genoeg geweest. Komend weekend zijn we uitgenodigd om te kijken in een kliniek oogheelkunde en gaan we praten op de universiteit in Mataram met 2e jaars Indonesische studenten die leraar Engels worden. En ik moet mij voorbereiden op een speech voor een seminar voor Verpleegkundigen: hoe wordt je een verpleegkundige in Nederland