Op naar Ubud, Bali
De oversteek van Lombok naar Bali gaat niet zonder slag of stoot. Sarina heeft veel werk aan de voorbereiding en planning om onze 'inboedel' in te pakken.Van touw weet ze de doos tot rugzak te maken en losse zakken knoopt ze aan de koffers. tijdens de tryout voelen we ons als pakezels. Het is op zich niet veel wat we meenemen, als je nagaat dat het om een volledig tweepersoons huishouden gaat. Maar tjonge wat een spullen moeten er in de 4 koffers en een grote doos. En het is allemaal loodzwaar. De timing dat Boris wordt opgehaald was niet goed. In plaats van 11.00 uur stond de vervoerder, Ita al om 8.00 uur voor de deur. Dus hij vertrok ruim 3 uur voordat wij weg zouden gaan. We kiezen ervoor om met de boot te gaan, iets wat Sarina nog nooit heeft gedaan. Het is ijs en weder dienende slechts 5 uur varen waarbij we geen rekening hoeven te houden met het gewicht van de bagage. En dat voor slecht IDR 94.000 omgerekend nog net geen 6 euro. Onze vrienden Romy en Haris brengen ons weg naar Lembar, de haven van Lombok. Lombok heeft een goed verbinding met Bali. Vanuit Lembar vertrekt er elk uur een ferry naar Padang Bai Bali, 24 uur elke dag. Onze bagage is nog wel een dingetje dus zijn we blij dat we met 2 auto's gaan. En Romy regelt dat er kruiers zijn die onze koffers de boot op sjouwen. We horen ze al denken, hebben die stenen in de koffers ofzo?! Hahaha. Afijn we zitten op de boot en worden eerst bestookt door verkopers van drinken, etenswaar en prullaria. En dan vertrekt ie.. eindelijk...op naar Bali. Een leuke tocht waarbij we de kustlijn van Lombok zien, het eiland Nusa Penida en Bali. 5 uren lang een beetje hangen, wat eten en kletsen met reisgenoten uit Nederland, Duitsland, Frankrijk en Indonesie. Ondertussen houden we contact met Ita. Aangezien zij eerder zijn vertrokken, hebben ze een eerdere boot kunnen nemen. Hij vertelt ons dat er problemen zijn met het aanleggen van de boot aangezien er een dock stuk is van de twee. Alle boten moeten 5 uur wachten voordat ze kunnen aanleggen! De informatie komt voor ons niet helemaal duidelijk over. Het gaat via de luidspreker in het Indonesisch en wij proberen het eerst zelf te begrijpen om het uiteindelijk te vragen aan medepassagiers, die in hun beste Engels het proberen uit te leggen. We berichten Jay, want hij haalt ons op in Padang Bai. En hoe zit het dan met Boris en Ita, vraagt Sarina. Moeten die nou ook 5 uur langer wachten op ons?! Het is helaas niet anders. Dit heet berusten en wachten, hoe vervelend het ook is. Uiteindelijk stappen we rond 01.30 van de boot en drie kwartier later gaan we rijden. Jay had in de auto geslapen en Ita liet weten bij ons adres te wachten en laat een foto van Boris zien. Op naar Ubud. We kletsen wat met Jay en zien tijdens het rijden de verschillen tussen Lombok en Bali. De nachtmarkt, waar ze alles verkopen voor de dagelijkse offers, is in volle gang. Leuk om te zien. Het is half vier als we aankomen in Ubud en in onze woning kunnen. Nadat we onze loodzware koffers de trappen hebben afgesjouwd en Boris hebben laten kennismaken met onze gastheer en gastvrouw, de tuin en onze woning, kunnen we eindelijk slapen. We zwaaien Ita uit en bedanken Jay. Selamat malam dan sampai besok. Goede nacht en tot morgen. Kapot van de reis en uitgeblust zeggen we elkaar welterusten. Tot morgen mijn liefste. Dan begint ons avontuur op Bali!
